Zondagavond bord op schoot

Zondagavond-bord-op-schoot. Studio Sport. Tonny Eyk. Een begrip. Maar voorlopig geen voetbal op zondag. Daarom een verhaal over de Italiaanse Tonny Eyk, een Nederlander nota bene! Peter van Wood, wereldberoemd in Italië.

Wie kent hem niet?! De programmatune van Studio Sport. Tonny Eyk schreef er televisiegeschiedenis mee. Ook Italië kende een soort Tonny Eyk. Een Nederlander nota bene. Wereldberoemd in Italië. En niet alleen vanwege de prachtige, hypnotiserende tune die hij in 1982 schreef voor het tv-programma La Domenica Sportiva (‘Sportzondag’).

Muzikant in Italië

Peter van Woud – in 1927 in Den Haag geboren als Peter van Houten – trad na zijn conservatoriumopleiding als gitarist op in het buitenland. Vestigde zich in 1949 in Italië als muzikant. In 1954 starte hij een sololoopbaan en scoorde als gitarist-zanger meerdere Italiaanstalige hits. Het bekendste nummer: Butta la chiave. Hij woonde in Napels, Milaan – waar hij een nachtclub had – en Rome. Vanaf de jaren ’60 legde hij zich toe op astrologie. Ook daarin was hij succesvol: tientallen Italiaanse kranten tijdschriften publiceerden zijn horoscopen. Met de tune voor Domenica Sportiva schreef Van Wood geschiedenis. Onderdeel van het collectieve voetbalgeheugen van Italië.

Quelli che il calcio

In de jaren ’90 keerde hij terug in die voetbalwereld. Dit keer niet als muzikant maar als astroloog van dienst. Hij werd vaste studiogast in Quelli che il calcio. In dit tv-programma werden Serie A-wedstrijden voorzien van live commentaar. Zonder dat de wedstrijden zelf in beeld kwamen. Commentatoren werden bijvoorbeeld in de stadions gefilmd tijdens hun liveverslag. Destijds een nieuw concept.

Uil

Van Woord speelde zijn rol met verve en zelfspot: hij voorspelde de wedstrijduitslagen. Maar hij zat er zo vaak naast dat bij voetbalfans het zweet uitbrak als Van Wood de uitslag van hún club ging voorspellen. Voor elke goede voorspelling kreeg Van Wood in de uitzending een punt. Elke keer dat hij er naast zat, ging het punt naar de grote gufo die achter hem was afgebeeld (uil – het dier dat van oudsher wordt beticht van het brengen van onheil).

Atletico Van Goof

De running gag kreeg een draai toen de presentatoren van Quelli che il calcio – o.a. Fabio Fazio – ter ere van Van Wood in 1997 een amateurvoetbalclub oprichtten in de provincie Bologna: Atletico Van Goof. De clubnaam – Engelse uitspraak Goof – zinspeelt op de naam Van Wood, op het werkwoord gufare (het roepen van een uil, anti-supporter zijn, ongeluk brengen). En vooruit, voor wie wil ook op het scheldwoord vaffanculo (‘opgesodemieterd’). De club kreeg natuurlijk een uil als symbool. Van Goof werd financieel gesteund door het tv-programma en wedstrijdflarden kwamen voorbij in de uitzendingen op Rai 2. Dat de beroemde zanger Claudio Baglione het clublied schreef voor Van Goof, zegt iets over de populariteit van het clubje.

Einde van de uil

Met de start van voetbaljaargang 2001-2002 werd presentator Fazio vervangen en verdween Atletico Van Goof uit Quelli che il calcio en uit de landelijke spotlights. Het bleef bij het geblufte doel om binnen 10 jaar de Serie A te halen. Maar de uil fladdert nog steeds: Atletico Van Goof werkt zijn wedstijden momenteel af in de Serie D.

Renaissance Man

Van Wood kwam nog even in het nieuws toen hij Cold Play beschuldigde van plagiaat in 2007. Peter van Houten stierf op 10 maart 2010 in Rome. Een Renaissance Man, geliefd en wereldberoemd in Italië.

Geen voetbal op tv? Van Woods muzikale erfenis biedt voor ieder wat wils. Of je nou gek bent op Italië, op voetbal, op jazz, of gewoon nostalgisch – of zoals Peter van Houten zelf: vanalles wat! – Peter van Wood heeft iets voor je in zijn repertoire.